Güzel bir çilingir sofrası kurup
Kadehin dibini şişeye vurup
Hiç yoktan bir dünya günaha girip
Biter sanıyorsun bitmiyor işte

Şişede durduğu gibi durmuyor
Sevda yarasına merhem olmuyor
Galonla içsen de dünü silmiyor
Siler sanıyorsun,silmiyor işte

Aşkın yarasına olmuyor derman
Ne fayda yazılmış birkere ferman
İçipte kör kütük olduğun zaman
Geçer sanıyorsun geçmiyor işte

Ah edip karalar bağlayıncada
Sabahlara kadar ağlayıncada
Sel olan gözyaşın çağlayıncada
Durur sanıyorsun durmuyor işte

Delice sevdiğin açtıysa yara
Ümidi tüketip düştüysen dara
Tütünü bırakıp dönsen kubara
Söner sanıyorsun sönmüyor işte

Gözün görmesede gönül katlanmaz
Aşkın savurduğu çabuk toplanmaz
Hedefe varmayan oklar saplanmaz
Döner sanıyorsun dönmüyor işte

Der Durak’ım dostlar yara derinde
Düne dair birşey yok ki elimde
Yürekte ki sızı günün birinde
Diner sanıyorsun dinmiyor işte

Durak YİĞİT
Gönüllerin Şairi
KOCAELİ